പ്രിയപ്പെട്ടവരേ , ഇത് വരെ ഞാനീ ബ്ലോഗില് പറഞ്ഞിരുന്നതെല്ലാം നര്മ്മരസമുള്ള കൊച്ചു കൊച്ചു വര്ത്തമാനങ്ങളായിരുന്നു എന്നാല് ഇത് കുറച്ചു കാര്യഗൗരവമുള്ള ഒരു പോസ്റ്റാണ്, എന്റെ ജീവിതത്തില് ഞാന് ആദ്യമായി വായിച്ച ഒരു പോസ്റ്റിനെ കുറിച്ചാണ്, എന്റെ കുഞ്ഞിപ്പ ബഷീര് വെള്ളറക്കാടിന്റെ "ബഷീറിയന് നുറുങ്ങുകള്" എന്ന ബ്ലോഗില് 2008 ആഗസ്റ്റില് പോസ്റ്റിയ "അബ്സാര് എന്ന നക്ഷത്രം" എന്റെ ഉപ്പച്ചി കുറച്ചു മാസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് ഞങ്ങളുടെ തൊഴിയൂര്.കോം എന്ന സോഷ്യല് നെറ്റ് വര്ക്കിലേക്ക് റീ പോസ്റ്റ് ചെയ്തപ്പോള് ലിങ്ക് അയച്ചുതന്നാണ് ഞാന് വായിച്ചത്, അതുവഴി എനിക്ക് പ്രിയങ്കരനായി മാറിയ അബ്സാറിന്റെ രചനകളും ആ പ്രതിഭയെക്കുറിച്ചുള്ള അവലോകനങ്ങളും കൂടി വായിച്ചതോടെ പൊലിഞ്ഞുപോയ ആ അപൂര്വ്വ നക്ഷത്രത്തെ ഓര്ത്ത് എന്റെ മനസ്സ് കുറെയേറെ നൊമ്പരപ്പെട്ടു, ഈ കൊച്ചു പ്രതിഭയെക്കുറിച്ച് ബൂലോകത്തെ തൊണ്ണൂറു ശതമാനം പേരും വായിച്ചിരിക്കും എന്നറിയാം എന്നാലും ലക്ഷങ്ങളില് ഒരാളായി അത്ഭുതത്തോടെ മാത്രം നോക്കിക്കണാവുന്ന പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാറിനെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് പറയാനുള്ളതും കൂടി ഇവിടെ കുറിക്കണമെന്ന് തോന്നി, ഇന്നും ആ മഹത്പ്രതിഭയെകുറിച്ചോര്ക്കുമ്പോള് ഉള്ളിലെ വിങ്ങലിനു കനം കൂടുന്നതായി അനുഭവപ്പെടുന്നുവെങ്കില് ആ കൊച്ചു ദാര്ശനികനെ പതിമൂന്നു വയസ്സുവരെ പോറ്റിവളര്ത്തിയ മാതാപിതാക്കളുടെ ദുഃഖം നമുക്ക് ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ.
തൃശൂര് ജില്ലയില് ഗുരുവയൂരിന്നടുത്തു മുല്ലശ്ശേരിയില് മഞ്ഞിയില് അബ്ദുല് അസീസ്ക്ക സുബൈറത്ത ദമ്പതികളുടെ മകനായി ജനിച്ച അബ്സാര് ചെറുപ്പം മുതലേ ദാര്ശനിക ചിന്തകളുടെ ലോകത്തിലൂടെയാണ് വിഹരിച്ചിരുന്നത്.പൂക്കളേയും പുഴകളേയും സ്നേഹിച്ച പ്രകൃതിയെക്കുറിച്ച് അഗാധമായി ചിന്തിച്ച പതിമൂന്നിന്റെ ചെറുപ്പം അപ്രസക്തമാക്കുന്ന രചനാവൈഭവം പ്രകടിപ്പിച്ച കുരുന്ന് പ്രതിഭ,പക്ഷെ നേരത്തെ തന്നെ എഴുത്ത് നിര്ത്തി അവനോളം സ്നേഹിച്ച പുഴയുടെ കുത്തൊഴുക്കില് 2003 ജൂണ് 26ന് നിശബ്ദമായി ലയിച്ചു തീരുകയായിരുന്നു.
'നക്ഷത്രങ്ങളോട് മനുഷ്യനെ ഉപമിക്കാറുണ്ട്,പക്ഷെ മനുഷ്യനോടു നക്ഷത്രത്തെ ഉപമിക്കാറില്ല'
പതിമൂന്നാം വയസ്സില് പൊലിഞ്ഞുപോയ ആകുഞ്ഞു മഹാന്റെ മഹത് വചനങ്ങളില് ഒന്ന് മാത്രമാണിത്. അബ്സാര് എന്ന പദത്തിന്റെ അര്ഥം തന്നെ ദാര്ശനികന്എന്നാണല്ലോ!.
എന്റെ ദുഖം കൊണ്ടീമേഘങ്ങളൊക്കെ കറുത്തു
എന്റെ വേദനകൊണ്ടീ പൂക്കളൊക്കെ ചോന്നു,
എന്റെ നെടുവീര്പ്പു പോലെയിക്കാറ്റ്
കണ്ണീര് പോലെയി ത്തേന് മഴ
പുഞ്ചിരിപോലെ നിലാവ്.
........................................"മരണം" എന്ന കവിതയിലെ ചില വരികള് ..
പൂര്ണ്ണമായി വായിക്കാന് ഇവിടെ ക്ലിക്കാം
അബ്സാര് ഈ ലോകത്ത് നിന്ന് വിടപറഞ്ഞത് 26 ജൂണ് 2003 ലാണ്, പതിമൂന്ന് വയസ്സ് കാരനായ ഈ പ്രതിഭ ജൂണ് 26 ന് കാലത്ത് സ്കൂള് അസംബ്ളിയില് വെച്ച് 'അടുത്ത നൂറ്റാണ്ടിലെ വിദ്യാഭ്യാസത്തെ കുറിച്ച് 'പ്രഭാഷണം നടത്തിയിരുന്നു,( ഇവിടെ ക്ലിക്കിയാല് വായിക്കാം) അത് റെക്കാര്ഡ് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല, പക്ഷെ വിടപറയുന്നതിന്റെ 40 ദിവസം മുമ്പ് മദ്രസ്സയില് വെച്ച് നടത്തിയ പ്രഭാഷണത്തിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങള് ഇവിടെ ക്ലിക്കിയാല് കേള്ക്കാനാവും.
കൂടാതെ വളരെ വിചിത്രമായി തോന്നിയേക്കാവുന്ന അബ്സാറിന്റെ ഒരുവിലയിരുത്തല് വായിക്കുമ്പോള് (ദൈവത്തിനുചരിത്രമോ ഇവിടെ വായിക്കാം) ഇതൊരു പതിമൂന്നുകാരന് പറഞ്ഞു വെച്ചതോ എന്ന് അത്ഭുതം തോന്നുന്നതിന് ആരെയും കുറ്റപ്പെടുത്താനാവില്ല.
2003 ജൂണ് 26 ന് അബ്സാറിന്റെ ഊഴമായിരുന്നു, മാസങ്ങളോളം തന്റെ ഉള്ളത്തിലിട്ടു വെട്ടിത്തിരുത്തി ആറ്റിക്കുറുക്കി യെടുത്ത ആ പ്രഭാഷണം അന്ന്കാലത്ത് തന്റെ വിദ്യാലയത്തേയും അധ്യാപകരേയും സഹപാഠികളേയും സാക്ഷിയാക്കി സ്കൂള് അസംബ്ലിയില് അബ്സാര് അവതരിപ്പിച്ചത്രേ. ലോകത്തോട് തനിക്ക് പറയാനുള്ള വസ്വിയത്ത് നിര്വഹിച്ചു ആ കൊച്ചു മഹാന് ഈ ലോകത്തുനിന്നും വിടപറഞ്ഞു പോയി, ഈ ഒരു പ്രഭാഷണം നടത്താന് മാത്രമായിരുന്നുവോ അബ്സാര് എന്ന നക്ഷത്രത്തെ ഉടയോന് ഈഭൂമിയിലേക്ക് അയച്ചത്?
ഓ! അബ്സാര് എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് ..
നിന്നെ ഓര്ക്കുമ്പോള് , നിന്നെക്കുറിച്ചു ഒരുവാക്ക് കേള്ക്കുമ്പോള്, അര വാക്ക് കുറിക്കുമ്പോള് മനസ്സില് വിങ്ങലുകളും കണ്കോണുകളില് നീര് കണങ്ങളും അടക്കാന് കഴിയുന്നില്ലെന്റെ കുഞ്ഞു സോദരാ..
നീ ഇവിടെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ പൂക്കള് വിടരാന് മടിക്കുന്നതും അവക്ക് മണം നനഷ്ടമായതും ഞാനറിയുന്നു....
നിന്റെ കൂട്ടുകാരായി പാറിപ്പറന്നു കലപില കൂട്ടിയിരുന്ന കിളികള് ഇപ്പോള് ചിലക്കാതെ ഒറ്റക്കൊമ്പില് മൌനമായിരിക്കുന്നത് ഞാന് കാണുന്നു .. ,
കളകളാരവം പൊഴിച്ചിരുന്ന പുഴപോലും ഇന്ന് നിശ്ശബ്ദമായാണ് ഒഴുകുന്നതെന്നെനിക്ക് തോന്നിപ്പോവുന്നു..
ഏഴാം സ്വര്ഗത്തിന്റെ പൂന്തോപ്പിലിരുന്നു ഒരു കൊച്ചു കിളിവാതിലിലൂടെ നീ എല്ലാം നോക്കി കാണുന്നുണ്ടാവാം..എങ്കിലും നിന്റെ വേര്പ്പാട് സൃഷ്ടിച്ച ഏകാന്തതയുടെ ആഴം, നിന്നെ സ്നേഹിച്ചവരുടെ, നിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ സങ്കടം..അതിന്നും നികത്താനാവാത്ത ഒന്നായി ഇവിടെബാക്കി കിടക്കുന്നു അബ്സാര്..നിന്റെ നനുത്ത ഓര്മ്മകള്ക്ക് മുന്നില് കരളില് നിന്നും പറിച്ചെടുത്ത ഒരു കൊച്ചു പനിനീര് പൂ ചേര്ത്തുവെച്ചുകൊണ്ട് ഈ വരികള് അര്പ്പിക്കട്ടെ..
നീ ഇവിടെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ പൂക്കള് വിടരാന് മടിക്കുന്നതും അവക്ക് മണം നനഷ്ടമായതും ഞാനറിയുന്നു....
നിന്റെ കൂട്ടുകാരായി പാറിപ്പറന്നു കലപില കൂട്ടിയിരുന്ന കിളികള് ഇപ്പോള് ചിലക്കാതെ ഒറ്റക്കൊമ്പില് മൌനമായിരിക്കുന്നത് ഞാന് കാണുന്നു .. ,
കളകളാരവം പൊഴിച്ചിരുന്ന പുഴപോലും ഇന്ന് നിശ്ശബ്ദമായാണ് ഒഴുകുന്നതെന്നെനിക്ക് തോന്നിപ്പോവുന്നു..
ഏഴാം സ്വര്ഗത്തിന്റെ പൂന്തോപ്പിലിരുന്നു ഒരു കൊച്ചു കിളിവാതിലിലൂടെ നീ എല്ലാം നോക്കി കാണുന്നുണ്ടാവാം..എങ്കിലും നിന്റെ വേര്പ്പാട് സൃഷ്ടിച്ച ഏകാന്തതയുടെ ആഴം, നിന്നെ സ്നേഹിച്ചവരുടെ, നിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ സങ്കടം..അതിന്നും നികത്താനാവാത്ത ഒന്നായി ഇവിടെബാക്കി കിടക്കുന്നു അബ്സാര്..നിന്റെ നനുത്ത ഓര്മ്മകള്ക്ക് മുന്നില് കരളില് നിന്നും പറിച്ചെടുത്ത ഒരു കൊച്ചു പനിനീര് പൂ ചേര്ത്തുവെച്ചുകൊണ്ട് ഈ വരികള് അര്പ്പിക്കട്ടെ..
How injust is this world,
How ungrateful is the human race,
Lest they knew themselves
They would recognize the lord
And then be purified at hearts. "
How ungrateful is the human race,
Lest they knew themselves
They would recognize the lord
And then be purified at hearts. "
ഈ ലോകത്തിന്റെ കാപട്യത്തില് മനം നൊന്ത് ആ കുഞ്ഞു പ്രതിഭ കുറിച്ച വരികള് കാണുക ..
"അത്ഭുതങ്ങളുടെ ലോകമാണുമ്മാ..
ദൈവത്തിന്റെ അധികാരങ്ങള് അത്ഭുതങ്ങള്ക്ക്
പങ്കുവെയ്ക്കുന്ന കാലമാണ്വരുന്നത്
ഇളം മനസ്സുള്ളവര്
മരിച്ച് പോകുന്നതാണുമ്മാ നല്ലത്"
അബ്സാറെന്ന ഒരു മഹത് പ്രതിഭക്ക് ജന്മം നല്കാന് ഭാഗ്യം സിദ്ധിച്ച ആ മാതാപിതാക്കളെക്കുറിച്ച് ഓര്ക്കുമ്പോള് അഭിമാനം തോന്നുന്നു.
പൂമരം ആദ്യം കായ്ചതും കനിയായി നിന്നതും
മധുരമുള്ള ഓര്മ്മയാണ്.
പിന്നെയും പൂത്തു
പിന്നെയും കായ്ചു
ആദ്യത്തെ കനി പാകം വന്നു
പരിമളം പരത്തി
മധുരമുള്ള ഓര്മ്മയാണ്.
പിന്നെയും പൂത്തു
പിന്നെയും കായ്ചു
ആദ്യത്തെ കനി പാകം വന്നു
പരിമളം പരത്തി
പൂര്ണ്ണമായി വായിക്കാന് ഇവിടെ..
മകന്റെ കബര് സന്ദര്ശിച്ചപിതാവിനുണ്ടായ അനുഭവം താഴെ
"തുരുമ്പെടുത്ത ശ്മശാനവാതില് മെല്ലെ തള്ളിത്തുറന്നു.
'നിങ്ങള്ക്ക് സമാധാനം അടുത്ത നാളില് എന്റെ ഊഴം'
കൊച്ചുപ്രായത്തില് പഠിച്ച വാചകം ഉരുവിട്ടു.
വെണ്ണക്കല് ഫലകത്തില് അവന്റെ പൂര്ണ്ണ നാമം
അഥവ പേരിന്റെ വാല് കഷ്ണമായി എന്റെ പേരും
കണ്ണുകള് തറച്ചു നിന്നത് അവിടെയാണ്."
'നിങ്ങള്ക്ക് സമാധാനം അടുത്ത നാളില് എന്റെ ഊഴം'
കൊച്ചുപ്രായത്തില് പഠിച്ച വാചകം ഉരുവിട്ടു.
വെണ്ണക്കല് ഫലകത്തില് അവന്റെ പൂര്ണ്ണ നാമം
അഥവ പേരിന്റെ വാല് കഷ്ണമായി എന്റെ പേരും
കണ്ണുകള് തറച്ചു നിന്നത് അവിടെയാണ്."
അസീസ്ക്ക ബഷീര് കുഞ്ഞിപ്പാടെ ബ്ലോഗില് "അബ്സാര് എന്ന നക്ഷത്രം" എന്ന പോസ്റ്റിനു എഴുതിയ ഒരു കമ്മന്റ് താഴെ ..
Manjiyil said...
അബ്സാര് ഈ ലോകത്ത് നിന്ന് വിടവാങ്ങിയെന്നത് സത്യമാണ്.പക്ഷെ പിതാവും പുത്രനും ഇപ്പോഴും സംഗമിക്കുകയും സംവദിക്കുകയും ചെയ്ത് കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു എന്നതും സത്യമാണ്..
06 AUGUST, 2008
അബ്സാര് ഈ ലോകത്ത് നിന്ന് വിടവാങ്ങിയെന്നത് സത്യമാണ്.പക്ഷെ പിതാവും പുത്രനും ഇപ്പോഴും സംഗമിക്കുകയും സംവദിക്കുകയും ചെയ്ത് കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു എന്നതും സത്യമാണ്..
06 AUGUST, 2008
ഈ പോസ്റ്റു പ്രസിദ്ധീകരിക്കാന് അനുമതിതേടിയപ്പോള് അസ്സീസ്ക്ക അയച്ച മറുപടി താഴെ വായിക്കാം
അല്ലാഹു അനുഗ്രഹിക്കുമാറാകട്ടെ..
ഇമെയില് സന്ദേശം കിട്ടി.സന്തോഷം .
അബ്സാറിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഓര്മ്മകള് ഒരുവട്ടം കൂടെ പച്ചപിടിപ്പിച്ചു എന്നെഴുതാന് കഴിയുകയില്ല. കാരണം അതെന്നും പച്ചപിടിച്ച് കിടക്കുകയാണ്.
അബ്സാറിന്റെ വേര്പാടില് എത്രമാത്രം വേദനിക്കുന്നുണ്ടാകാം .
എന്നത് കാല്പനികതമാത്രമാണ്.
അബ്സാറിന്റെ വേര്പാടിന്റെ മൂന്നാം നാള് സംഘടിപ്പിക്കപ്പെട്ട അനുസ്മരണ ചടങ്ങില് സൂചിപ്പിച്ചത് ആവര്ത്തിക്കട്ടെ.
നമ്മുടെ ഗ്രാമത്തിന്റെ നാലുപേര് അപകടത്തില് പെട്ടങ്കിലും മൂന്ന് പേര് രക്ഷപ്പെട്ടു.ഒരാള് മാത്രം രക്ഷപ്പെട്ടില്ല.എന്ന് പറയുമ്പോള് ഇവിടെ ദുരന്തം ഒന്നും നടന്നിട്ടില്ല. അവരുടെ മക്കള് രക്ഷപ്പെട്ടു എന്റെ മോന് രക്ഷപ്പെട്ടില്ല.എന്ന് പറയുന്നതാണ് മഹാ ദുരന്തം .
ഞങ്ങളുടെ വീട് ഉയര്ന്ന പ്രദേശത്താണ് മുല്ലശ്ശേരി കുന്ന് എന്നാണ് സ്ഥലത്തിന്റെ കൃത്യമായ പേര് .ഏകദേശം അര കിലോമീറ്റര് ദൂരത്ത് ഒരു കുന്നിന് പുറത്താണ് പറമ്പന് തളി ശിവ ക്ഷേത്രം .ഒരു ദിവസം അബ്സാര് പറയുന്നു.
ഉപ്പാ ഞാനും ആ കാണുന്നകുന്നും ഒരേ ഉയരത്താണ്. എന്താ 'ആച്ചീ' നീ പറയുന്നത് അത് എത്ര ഉയരത്താണെന്ന് നിനക്കറിയോ.നീ ഇവിടെ ഒരുപാട് ദൂരെ നില്ക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു വലിയ ഉയരം നിനക്കൊപ്പമായി തോന്നുകയാണ്. "യെസ് ഇതു തന്നെയാണുപ്പാ ഞാന് പറയാന് പോകുന്നതും .ഒരു വസ്തുവില് നിന്നും അകലും തോറും അതിന്റെ വലിപ്പം ചെറുതായി തോന്നുകയും അടുക്കും തോറും അതിന്റെ യഥാര്ഥ വലിപ്പവും ആകാരവും ബോധ്യപ്പെടുകയും ചെയ്യും" .
ചുരുക്കത്തില് ദൈവത്തില് നിന്ന് അകലുന്നവരാണ് അഹങ്കാരികള് കാരണം മേല് പറഞ്ഞ സൂത്രവാക്യം തന്നെ.
ഗള്ഫ് ടൈംസ് സഹ പത്രാധിപര് ഒരിക്കല് എന്നോട് ചോദിച്ചു.സര് അബ്സാര് എന്ന പദത്തിന്റെ അര്ഥം എന്താണ്.ദാര്ശനികന് എന്നാണെന്ന് മറുപടി കൊടുത്തപ്പോള് അത്ഭുതം കൂറിയ നിശബ്ദത ഒരുമിനിറ്റോളം നീണ്ടു നിന്നു.
വലിയ താല്പര്യത്തോടെയുള്ള അന്വേഷണം വായിച്ചപ്പോള് ചിലത് കുറിച്ചു.ചുരുക്കട്ടെ ഭാവുകങ്ങള് ...
സ്നേഹത്തോടെ പ്രാര്ഥനയോടെ
അബ്ദുല് അസീസ് മഞ്ഞിയില്.
ഇമെയില് സന്ദേശം കിട്ടി.സന്തോഷം .
അബ്സാറിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഓര്മ്മകള് ഒരുവട്ടം കൂടെ പച്ചപിടിപ്പിച്ചു എന്നെഴുതാന് കഴിയുകയില്ല. കാരണം അതെന്നും പച്ചപിടിച്ച് കിടക്കുകയാണ്.
അബ്സാറിന്റെ വേര്പാടില് എത്രമാത്രം വേദനിക്കുന്നുണ്ടാകാം .
എന്നത് കാല്പനികതമാത്രമാണ്.
അബ്സാറിന്റെ വേര്പാടിന്റെ മൂന്നാം നാള് സംഘടിപ്പിക്കപ്പെട്ട അനുസ്മരണ ചടങ്ങില് സൂചിപ്പിച്ചത് ആവര്ത്തിക്കട്ടെ.
നമ്മുടെ ഗ്രാമത്തിന്റെ നാലുപേര് അപകടത്തില് പെട്ടങ്കിലും മൂന്ന് പേര് രക്ഷപ്പെട്ടു.ഒരാള് മാത്രം രക്ഷപ്പെട്ടില്ല.എന്ന് പറയുമ്പോള് ഇവിടെ ദുരന്തം ഒന്നും നടന്നിട്ടില്ല. അവരുടെ മക്കള് രക്ഷപ്പെട്ടു എന്റെ മോന് രക്ഷപ്പെട്ടില്ല.എന്ന് പറയുന്നതാണ് മഹാ ദുരന്തം .
ഞങ്ങളുടെ വീട് ഉയര്ന്ന പ്രദേശത്താണ് മുല്ലശ്ശേരി കുന്ന് എന്നാണ് സ്ഥലത്തിന്റെ കൃത്യമായ പേര് .ഏകദേശം അര കിലോമീറ്റര് ദൂരത്ത് ഒരു കുന്നിന് പുറത്താണ് പറമ്പന് തളി ശിവ ക്ഷേത്രം .ഒരു ദിവസം അബ്സാര് പറയുന്നു.
ഉപ്പാ ഞാനും ആ കാണുന്നകുന്നും ഒരേ ഉയരത്താണ്. എന്താ 'ആച്ചീ' നീ പറയുന്നത് അത് എത്ര ഉയരത്താണെന്ന് നിനക്കറിയോ.നീ ഇവിടെ ഒരുപാട് ദൂരെ നില്ക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു വലിയ ഉയരം നിനക്കൊപ്പമായി തോന്നുകയാണ്. "യെസ് ഇതു തന്നെയാണുപ്പാ ഞാന് പറയാന് പോകുന്നതും .ഒരു വസ്തുവില് നിന്നും അകലും തോറും അതിന്റെ വലിപ്പം ചെറുതായി തോന്നുകയും അടുക്കും തോറും അതിന്റെ യഥാര്ഥ വലിപ്പവും ആകാരവും ബോധ്യപ്പെടുകയും ചെയ്യും" .
ചുരുക്കത്തില് ദൈവത്തില് നിന്ന് അകലുന്നവരാണ് അഹങ്കാരികള് കാരണം മേല് പറഞ്ഞ സൂത്രവാക്യം തന്നെ.
ഗള്ഫ് ടൈംസ് സഹ പത്രാധിപര് ഒരിക്കല് എന്നോട് ചോദിച്ചു.സര് അബ്സാര് എന്ന പദത്തിന്റെ അര്ഥം എന്താണ്.ദാര്ശനികന് എന്നാണെന്ന് മറുപടി കൊടുത്തപ്പോള് അത്ഭുതം കൂറിയ നിശബ്ദത ഒരുമിനിറ്റോളം നീണ്ടു നിന്നു.
വലിയ താല്പര്യത്തോടെയുള്ള അന്വേഷണം വായിച്ചപ്പോള് ചിലത് കുറിച്ചു.ചുരുക്കട്ടെ ഭാവുകങ്ങള് ...
സ്നേഹത്തോടെ പ്രാര്ഥനയോടെ
അബ്ദുല് അസീസ് മഞ്ഞിയില്.
അബ്സാറിനെ കുറിച്ച് കൂടുതല് അറിയാന് താഴെയുള്ള ലിങ്കില് ക്ലിക്കിയാല് മതി .
കടപ്പാട് :ഈ പോസ്റ്റിലെ പല ഭാഗങ്ങളും മണിദീപം തെളിയുന്നു എന്ന ബ്ലോഗില് നിന്നും എടുത്തു ചേര്ത്തിട്ടുള്ളതാണ്.
കൂടാതെ ഈ പോസ്റ്റിന്റെ സാങ്കേതിക കാര്യങ്ങളില് എന്റെ മാമിമാരും ഉപ്പയും താത്തയും കുറെ സഹായങ്ങള് ചെയ്തുതന്നിട്ടുണ്ട് ,അവര്ക്കും നന്ദി .
അന്ന് ഈ വിവരം വായിച്ചറിഞ്ഞതോര്ക്കുന്നു
ReplyDeleteഒന്നും പറയാന് കഴിയുന്നില്ലല്ലോ മോളേ.....
ReplyDeleteഅബ്സാറിനെ പോലെയുള്ള പ്രതിഭകള് കാലത്തിന്നു മുന്നേ സഞ്ചരിക്കുന്നവരാണ്.ഗദ്ഗതം വാക്കുകളെ തൊണ്ടയില് തടയുന്നു മോളെ,എല്ലാ ആശംസകളും.
ReplyDeleteDear Nena,
ReplyDeleteEventhough i was in blog from 2009 ,absarine kurichu aadhyamayanu arinjthu.i dnt knw what to tell,vallaatha oru manasikavastha.
Nakshathrangale ini absarinodu nammukku upamikkam.
Daivathinte vikruthamaya thamashakal.
Thanks nena for sharing.
Absarinte sundaramaya mukhm manasil ninnummaayunnilla,orikkalum....
എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല.ദാര്ശനികമായ ചട്ടക്കൂട്ടില് മരണത്തെക്കുറിച്ചെഴുതിയ വാചാല മായ കഥയ്ക്ക് ജീവിതം എന്ന് പേരിട്ട അബ്സാറിന്റെ ബാപ്പ കരയാന് പാടില്ല.
ReplyDeleteഅബ്സാറിന്റെ ഓർമ്മയ്ക്ക് മുമ്പിൽ ഒരിറ്റ് കണ്ണീരും ഒരുപാട് പ്രാർത്ഥനകളും...
ReplyDeleteഅബ്സാറ് ഒരു വേദനയായി...
ReplyDeleteഅബ്സാറിനെ കുറിച്ച് മുമ്പേ അറിയാം.
ReplyDeleteഅസീസ്ക്കായെ ഖത്തര് ബ്ലോഗ് മീറ്റിന്റെയന്ന് പരിചയപ്പെട്ടിരുന്നു.
"ഇളം മനസുള്ളവര് മുമ്പേ മരിച്ച് പോകുന്നതാണു നല്ലത്"
അബ്സാറിന്റെ ഈ വരികള് എന്റെ ഡയറിത്താളുകളില് ഇപ്പോഴും മായാതെ കിടക്കുന്നുണ്ട്.
ഒന്നും പറയാന് പറ്റുന്നില്ല
ReplyDeleteഅബ്സാര് ഇന്നും ജീവിക്കുന്നു... നമ്മുടെയെല്ലാം ഉള്ളില്...
ReplyDeleteഅനുജത്തി നീന , അബ്സാരിനെ കുറിച്ച് ഇപ്പോഴാണ് അറിഞ്ഞത്. അബ്സാരിന്റെ ലോകം കണ്ടു. പക്ഷെ , അബ്സാര് ഇപ്പോള് മറ്റൊരു ലോകത്താണ് എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് കണ്ണ് നനയുന്നു.
ReplyDeleteഒന്നും പറയാനറിയില്ല.
നാഥന്റെ വിളിക്കുത്തരം നല്കി നേരത്തെ യാത്രപോയ കൊച്ചനുജന് അബ്സാരിനു പാരത്രിക ലോകത്ത് സ്വര്ഗീയതയുടെ മാധുര്യം നല്കി നാഥന് അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ . ആമീന്
:(
ReplyDeleteSo Sad..
ReplyDeleteClint enna kochu chitrakaarane orthu-valare cheruppathile viyogam cheytha kutty.
ReplyDeleteവേദനിപ്പിച്ചല്ലോ മോളേ..
ReplyDeleteഅബ്സാര് ഹൃദയത്തിലുണ്ട്. അസ്സീസ്ക്കാന്റെ പോസ്റ്റുകള് നേരത്തെവായിച്ചതോര്ക്കുന്നു. ഈ ഓര്മ്മപ്പെടുത്തല് നന്നായി.
ReplyDeleteപ്രതിഭകള്ക്ക് മരണമില്ല....
ReplyDeleteചില ജന്മങ്ങള് അങ്ങിനെയാണ് നേനാ... പറയേണ്ടതൊക്കെയും പറഞ്ഞ് അവര് പോകും. നമ്മുടെ ജീവിതം മുഴുവന് മനനം ചെയ്താലും അവരുടെ വാക്കുകള് പുതിയ അര്ഥങ്ങള് വിരിയിച്ച് അവിടെ കിടക്കും... അസീസ്കയെ കാണുമ്പോള്, കെട്ടിപ്പിടിക്കുമ്പോള് ഞാന് അബ്സാറിനെയാണ് കാണുന്നതും പുല്കുന്നതുമെല്ലാം!
ReplyDeleteya allah
ReplyDeleteപറയാന് വാക്കുകളില്ല നേന...ആ മഹാപ്രതിഭയ്ക്ക് മുന്നില് തലകുനിക്കുന്നു.
ReplyDeleteകാലാകാലങ്ങളില് തെളിയുന്ന ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളിലെ അതുപോലെ
ReplyDeleteഭൂമിയില് വന്നു പോകുന്ന ചില അപൂര്വ്വം ആത്മാക്കളാനിവ അതും അധിക
നാളത്തേക്ക് തിളങ്ങില്ല അവരുടെ ലക്ഷം നിര്വഹണം കഴിഞ്ഞു തിരികെ പോകും
നല്ല പോസ്റ്റ്
നല്ലത് കുറച്ചു കാലം മാത്രം ..!!!
ReplyDeleteഎന്ത് പറയാന് .. പറയാനുള്ളത് കണ്ണ് നീര് പറഞ്ഞോളും..
ReplyDeleteവിണ്ണിലേക്ക് പറന്നുപോയ കുഞ്ഞുനക്ഷത്രം.
ReplyDeleteപ്രിയപ്പെട്ട നേനാ,
ReplyDeleteവയ്യ വയ്യ...
പടച്ചവനെ.. ആ മാതാപിതാക്കള്ക്ക് സഹന ശക്തിയും,സമാധാനവും നല്കണേ...
ഈ ഓര്മ കുറിപ്പ് നേനയുടെ നല്ല മനസ്സിനെ കാണിക്കാന് ഉതകി.മോള്ക്ക് എല്ലാ വിധ നന്മകളും നേരുന്നു
ഇളം മനസുള്ളവര് മരിച്ചു പോകുന്നതാണ് നല്ലത് ...അവന്റെ വിധി അവന് മുന്കൂട്ടി പ്രവചിച്ചിരുന്നു ..
ReplyDeleteഎന്ത് പറയാന്?
ReplyDeleteചില സമയങ്ങളില് കുറെ വാക്കുകളിലും നല്ലത് ഒരു നിമിഷത്തെ നിശബ്ദതയാണ്.
Manjiyil said... എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല.ദാര്ശനികമായ ചട്ടക്കൂട്ടില് മരണത്തെക്കുറിച്ചെഴുതിയ വാചാലമായ കഥയ്ക്ക് ജീവിതം എന്ന് പേരിട്ട അബ്സാറിന്റെ ബാപ്പ കരയാന് പാടില്ല.
ReplyDeleteഅരുത്, കരയുരുത്. ഈ മകന്റെ അച്ഛനായതില് സന്തോഷിക്കാം. അബ്സറിന്റെ ബാപ്പച്ചി കഴിഞ്ഞ 'ഖത്തര് ബ്ലോഗു മീറ്റില്' വാചാലമാകുമ്പോള് ഉള്ളു കരഞ്ഞതിനെ കേട്ടിരിന്നവരില് ഞാനുമുണ്ടായിരുന്നു.
നേന മോള്ക്കുള്ളത് മോള് തരികെ വന്നിട്ട് ഞാന് നേരിട്ട നല്കുന്നുണ്ട്.
നേനക്കുട്ടി..ആദ്യം കരുതി..നര്മ്മത്തില് പൊതിഞ്ഞ എന്തോ നമ്പര് ആണ് മോളുടെ ബ്ലോഗില് എന്ന്. പക്ഷെ തുടക്കത്തില് തന്നെ എഴുതിയിരുന്നതുപോലെ ..സീരിയസ് പോസ്റ്റ് ആണെന്ന് മനസ്സിലായി. പോസ്റ്റില് ഇട്ട എല്ലാ ലിങ്കുകളും വായിച്ചു. ഇത്രയ്ക്ക് പ്രതിഭാ ധനനായ അബ്സാരിന്റെ അച്ഛന് ആയതില് ആ ഉപ്പായ്ക്കു അഭിമാനം കൊള്ളാം.. അബ്സാര് പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെ ഇളം മനസ്സുകാരനെ പടച്ചോന് നേരത്തെ വിളിച്ചല്ലോ.. അബ്സാരിനെ പരിചയപ്പെടുത്തിയതിനു നന്ദി.
ReplyDeleteപ്രതിഭകൾക്കു വയസ്സാവില്ല.
ReplyDeleteപ്രതിഭകൾക്കു മരണവും ഇല്ല!
ഈ കാര്യങ്ങള് പങ്കുവച്ചതിനു നന്ദി നേനക്കുട്ടീ. സ്മരണാഞ്ജലികളും പ്രാര്ഥനകളും ഉയരട്ടെ
ReplyDeleteപ്രതിഭകള്ക്ക് മരണമില്ല.
ReplyDeleteനേരത്തെ അറിഞ്ഞിരുന്നു.
kannu nanayichu nena
ReplyDeleteവായിക്കുന്നവന്റെ ശിരകളില് ദര്ശനത്തിന്റെ വിപ്ലവം ശ്രഷ്ട്ടിക്കുന്ന വരികള് ലോകര്ക്കുനല്കിയ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് നീ മരിച്ചിട്ടില്ല.കാലങ്ങള്ക്ക് ശേഷവും വായിക്കുന്നവന്റെ മനസ്സില് അവനെക്കാള് മുതിര്ന്നവനായി നീയുണ്ടാകും.നിന്നെ നാഥന് നല്കിയ പുഴയുടെ ഓളങ്ങള്ക്കുമുണ്ടാകും ഒരുപാട് പറയാന്.പക്ഷേ അവന്റെ കല്പന അനുസരിക്കാതെ അവന്റെ സൃഷ്ട്ടിയായ പുഴക്കും.നമുക്കും നിവൃത്തിയില്ല. തുടങ്ങി വെച്ച( ദൈവത്തിനു ചരിത്രം) അവന്റെ സന്നിധിയിലിരൂനു പൂര്ത്തിയാക്കാന് മാത്രം ഭാഗ്യവാന് നീ.നിന്റെ മുന്പില് ഞങ്ങളാര്....അത് കേള്ക്കാന് ഞങ്ങള് വരും ഒരുനാള്....നിനക്ക് ജന്മം നല്കിയ മാതാ പിതാക്കള് എത്ര പുണ്യം ചെയ്തവര് ...അവരെ നാഥന് തുണക്കട്ടെ ആമീന് ...
ReplyDeleteനെനമോള്ക്ക് ഒരുപാട് നന്ദി...അബ്സറിന്റെ ഓര്മ്മകള് സമ്മാനിച്ചതിന്.....
calm quiet.
ReplyDeleteജീവിക്കുന്ന ഒരോർമകുറിപ്പ്...
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteഅബ്സാറിന്റെ സ്മരണകളില് കോര്ത്തിണക്കിയ നേനയുടെ ഈ പോസ്റ്റ് മനസ്സില് വലിയ ഒരു നീറ്റലായി പടരുന്നു. ആ മാതാ പിതാക്കളുടെ ഹൃദയം എത്രമാത്രം തേങ്ങിയിരിക്കണം. കൊള്ളിയാന് നക്ഷത്രം പോലെ പൊലിഞ്ഞുപോയ ഒരു കുരുന്നു പ്രതിഭയുടെ ജീവിതം. അത് വായനക്കാരന്റെ കൂടി വേദനയാക്കി നേനയുടെ ഈ സ്നേഹത്തിന്റെ എഴുത്ത്.
ReplyDeleteനന്നായി മോളൂ..അബ്സാറിന്റെ ഉപ്പയുമായി ഞാനിന്നു കുറേനേരം സംസാരിച്ചിരുന്നു, നിന്നെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം ചോദിച്ചറിഞ്ഞു, കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
ReplyDeleteഅബ്സാറിന്റെ ഉപ്പ പറയുന്നു: എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല.ദാര്ശനികമായ ചട്ടക്കൂട്ടില് മരണത്തെക്കുറിച്ചെഴുതിയ വാചാലമായ കഥയ്ക്ക് ജീവിതം എന്ന് പേരിട്ട അബ്സാറിന്റെ ബാപ്പ കരയാന് പാടില്ല.
ReplyDeleteഅതെ അബ്സാറെന്ന ദാര്ശനികന് മരണമില്ല..സ്നേഹിക്കുന്ന ഒത്തിരി ഹൃദയങ്ങളില് അമരനായി അബ്സാര് നമുക്കിടയില് ഉണ്ട്...
ഇവിടെ എത്തി ഓര്മ്മകള് പങ്കു വെച്ച എല്ലാ പ്രിയപ്പെട്ടവര്ക്കും നന്ദി .
അബ്സാറിന്റെ കയ്യെഴുത്തു പകര്പ്പുകളുടെ പ്രദര്ശന ഗാല്ലറിയില് അവതരിപ്പിച്ച അസീസ്ക്കാടെ വരികള് മെയിലില് കിട്ടിയത് ഇവിടെ ചേര്ക്കുന്നു..
ReplyDeleteകയ്യിലെരിയുന്നുണ്ട് കൈത്തിരി
ഉള്ളിലുണ്ട് നെയ്ത്തിരി
പാട്ടുമൂളും തെന്നലില് തിര
തല്ലിടുന്ന കിങ്ങിണി
കേട്ട് പേടിക്കുന്ന ദീപ
നാളമെന്തൊരു സുന്ദരി..
പൂവറുക്കും ചേലില് കൈത്തിരി
നാളവും പറിച്ച്
തെന്നലോടിപ്പോയി ദീപ
നാളമൊളിപ്പിച്ച്...
എണ്ണ തീരും മുമ്പണഞ്ഞീ
മണ് ചിരാതിന് മാതിരി
അല്ലയോ ജീവന്റെ നാളം
കാറ്റിലുലയും നെയ്ത്തിരി..
മേഘമായൊരു നൂറു നാഴിക
എന്തിനു ജീവിക്കണം
മിന്നലായൊരു നിമിഷമെത്ര
മനോഹരമെന്നോര്ക്കണം ..
കത്തിയെരിയുകയല്ലോ വെട്ടം
പെയ്തിറങ്ങാന് ചുറ്റിലും
കാറ്റിലാടിയുലഞ്ഞു നാളം
കണ്ണടക്കും നേരവും...
2003 ജൂണ് 19 ന് അബ്സാര് എന്നെ ഫോണില് വിളിച്ചിരുന്നു.അടുത്ത ആഴ്ചയാണ് എന്റെ ഊഴം.(സര്സയ്യിദ് സ്കൂളില് ഓരോദിവസം അസംബ്ളി നയിക്കാന് ഓരോരുത്തരുടെ ഊഴം ക്രമ പ്രകാരം വരും)അത് കൊണ്ട് ഉപ്പ പ്രാര്ഥിക്കണം.എന്റെ പ്രാര്ഥനകളും ആശീര് വാദങ്ങങ്ങളും നല്കി.വീണ്ടും അബ്സാര് "ഉപ്പാ എന്റെ ചില രചനകള് വെളിച്ചം കാണിക്കണം .വളരെ പ്രസക്തമായത് മേശപ്പുറത്ത് ഒരുക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്.ഇത് കേട്ട് എനിക്ക് ചിരി വന്നു.എങ്കിലും ഞാന് പറഞ്ഞു മോനെ നിന്റെ രചനകള് വിന്റൊ ഓണ് ലൈന് മാഗസിനില് ഉപ്പ ചേര്ക്കുന്നുണ്ട്.അബ്സാറിന്റെ മറുപടി.ഓണ് ലൈന് ഓഫ് ലൈന് എനിക്കറിയില്ല.പുസ്തകമാണ് ഉദ്ദേശിച്ചത്.പിന്നെയും പലതും ഞങ്ങള് സംസാരിച്ചു.പക്ഷെ എഴുതാന് ഞാന് അശക്തനാണ്.ഈ സംഭാഷണത്തിന് തണലില് നിന്നു കൊണ്ടാണ്.പക്ഷിയുടെ ചിറകടി എന്ന വരികളുടെ ജന്മം
ReplyDeleteജൂണ് 26 വ്യാഴ്ച ഞാന് ഓര്ത്തു ഇന്ന് എന്റെ മോന് തന്റെ ദൌത്യം നിര്വഹിക്കും .ശരിയായിരുന്നു അബ്സാര് ദൌത്യം നിര്വഹിച്ചു.പറന്നു പോകുകയും ചെയ്തിരുന്നു.ജീവിതം എന്ന കഥയില് ഈ സംഭവം വളരെ മനോഹരമായി പ്രവചിച്ചിട്ടുണ്ട്.അബ്സാറിന്റെ വിഭാവനക്കൊത്ത് ഉയരാന് ഞങ്ങള് മാതാപിതാക്കള്ക്ക് സാധിച്ചിരുന്നു എന്നതും നാഥന് നല്കിയ അനുഗ്രഹമായിരുന്നു.ഇതാണ് യാത്രാ മംഗളത്തില് സൂചിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.സുബ്ഹാനല്ലാഹ് എന്ന തസ്ബീഹ് മനസ്സ് കൊണ്ട് മന്ത്രിക്കുമ്പോള് മനസ്സിന് കിട്ടുന്ന ആരോഗ്യം അനുഭവിച്ചതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എല്ലാവര്ക്കും നന്മകള് നേര്ന്നു കൊണ്ട് പ്രിയപ്പെട്ട മാണിക്യചെപ്പിന്റെ(നേനമോളെ ഇങ്ങനെ പറയാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം ) പ്രസാരണ ദൌത്യത്തെ നന്ദിയോടെ ഓര്ത്ത് കൊണ്ട്.മഞ്ഞിയില് കുടുംബം .
ഒന്നും പറയാന് ഇല്ല
ReplyDeleteഒരിക്കല് കൂടി ഓര്മിപ്പിച്ചതിനു നന്ദി നേനക്കുട്ടി
molu midukkiyaanu, ee post ittathu valare nannai.
ReplyDeleteprthibhakalkku maranamilla molu.
സൂപ്പര്....എച്ച്മു പറഞ്ഞ പോലെ പ്രതിഭകള്ക്ക് മരണമില്ല.....
ReplyDeleteആകെ ദു:ഖമയം
ReplyDeleteഎല്ലാം വിധിയുടെ വിളയാടങ്ങൾ...
നേനാ,,
ReplyDeleteഞാന് ഒന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല,ഇപ്പോള്, ഇപ്പോള് മാത്രമാണ് ഈ കണ്ണീര്ക്കടല് കാണുന്നത്,
അബ്സാര് എന്ന അതുല്യപ്രതിഭയുടെ വേര്പ്പാടില് കരയാതെ കരയുന്ന പിതാവിനും മാതാവിനും സഹനം നല്കട്ടെ എന്ന് പ്രാര്ഥിക്കുന്നു.
നേന മോളുടെ വാക്കുകള് കരയിപ്പിച്ചു,
ഈ നല്ല മനസ്സും എഴുത്തും എന്നുമുണ്ടാകട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു.
ബ്ളോഗിലെ സാങ്കേതിക തകരാര് ചില അഭിപ്രായങ്ങള് നഷ്ടപ്പെടാന് കാരണമായിട്ടുണ്ട്.
ReplyDeleteഅബ്സാറിനെക്കുറിച്ച് പലതും പങ്കു വയ്ക്കാന് ബാക്കിയാണ്.ഇപ്പോള് അതിനു മുതിരുന്നില്ല.അബ്സാറിന്റെ വിയോഗത്തിനുശേഷം എഴുതിയ പ്രധാന രചകളില് ഒന്നാണ് പക്ഷിയുടെ ചിറകടി.നന്മകള് നേര്ന്നുകൊണ്ട്...
അബ്സാറിനെ കുറിച്ച് നേനയുടെ പോസ്റ്റിൽ നിന്നാ അറിയുന്നത്. വായിച്ചപ്പം എവിടെയൊക്കെയോ ഒരു വേദന. മനസിൽ തട്ടിയപോസ്റ്റ്. അബ്സാറിനെകുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയാൻ നീ ഇട്ട ഓരോ ലിങ്കും കൂടുതൽ സഹായിച്ചു. നിന്റെ മറ്റുപോസ്റ്റുകളിൽ നിന്നു വ്യത്യസ്തമായി ഈ പോസ്റ്റ് തീർച്ചയായും വായിക്കുന്നഓരോരുത്തരേയും ചിന്തിപ്പിക്കും ഈറനണിയിക്കും.
ReplyDeleteഭാവുകങ്ങൾ നേനക്കുട്ടീ.
എന്റള്ളോ..ഇതില് അസീസ്ക്ക അടക്കം പലരും ചേര്ത്ത അഭിപ്രായങ്ങള് പോയല്ലോ..അവ എന്റെ മെയിലില് നിന്നും എടുത്തു ചേര്ക്കാമെന്ന് കരുതുന്നു
ReplyDeleteനോക്കട്ടെ.
അബ്സാറിന്റെ കയ്യെഴുത്തു പകര്പ്പുകളുടെ പ്രദര്ശന ഗാല്ലറിയില് അവതരിപ്പിച്ച അസീസ്ക്കാടെ വരികള് മെയിലില് കിട്ടിയത് ഇവിടെ ചേര്ക്കുന്നു..
ReplyDeleteകയ്യിലെരിയുന്നുണ്ട് കൈത്തിരി
ഉള്ളിലുണ്ട് നെയ്ത്തിരി
പാട്ടുമൂളും തെന്നലില് തിര
തല്ലിടുന്ന കിങ്ങിണി
കേട്ട് പേടിക്കുന്ന ദീപ
നാളമെന്തൊരു സുന്ദരി..
പൂവറുക്കും ചേലില് കൈത്തിരി
നാളവും പറിച്ച്
തെന്നലോടിപ്പോയി ദീപ
നാളമൊളിപ്പിച്ച്...
എണ്ണ തീരും മുമ്പണഞ്ഞീ
മണ് ചിരാതിന് മാതിരി
അല്ലയോ ജീവന്റെ നാളം
കാറ്റിലുലയും നെയ്ത്തിരി..
മേഘമായൊരു നൂറു നാഴിക
എന്തിനു ജീവിക്കണം
മിന്നലായൊരു നിമിഷമെത്ര
മനോഹരമെന്നോര്ക്കണം ..
കത്തിയെരിയുകയല്ലോ വെട്ടം
പെയ്തിറങ്ങാന് ചുറ്റിലും
കാറ്റിലാടിയുലഞ്ഞു നാളം
കണ്ണടക്കും നേരവും...
manjiyil has left a new comment on your post ""ഓ!അബ്സാര്,എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് "":
ReplyDelete2003 ജൂണ് 19 ന് അബ്സാര് എന്നെ ഫോണില് വിളിച്ചിരുന്നു.അടുത്ത ആഴ്ചയാണ് എന്റെ ഊഴം.(സര്സയ്യിദ് സ്കൂളില് ഓരോദിവസം അസംബ്ളി നയിക്കാന് ഓരോരുത്തരുടെ ഊഴം ക്രമ പ്രകാരം വരും)അത് കൊണ്ട് ഉപ്പ പ്രാര്ഥിക്കണം.എന്റെ പ്രാര്ഥനകളും ആശീര് വാദങ്ങങ്ങളും നല്കി.വീണ്ടും അബ്സാര് "ഉപ്പാ എന്റെ ചില രചനകള് വെളിച്ചം കാണിക്കണം .വളരെ പ്രസക്തമായത് മേശപ്പുറത്ത് ഒരുക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്.ഇത് കേട്ട് എനിക്ക് ചിരി വന്നു.എങ്കിലും ഞാന് പറഞ്ഞു മോനെ നിന്റെ രചനകള് വിന്റൊ ഓണ് ലൈന് മാഗസിനില് ഉപ്പ ചേര്ക്കുന്നുണ്ട്.അബ്സാറിന്റെ മറുപടി.ഓണ് ലൈന് ഓഫ് ലൈന് എനിക്കറിയില്ല.പുസ്തകമാണ് ഉദ്ദേശിച്ചത്.പിന്നെയും പലതും ഞങ്ങള് സംസാരിച്ചു.പക്ഷെ എഴുതാന് ഞാന് അശക്തനാണ്.ഈ സംഭാഷണത്തിന് തണലില് നിന്നു കൊണ്ടാണ്.പക്ഷിയുടെ ചിറകടി എന്ന വരികളുടെ ജന്മം
ജൂണ് 26 വ്യാഴ്ച ഞാന് ഓര്ത്തു ഇന്ന് എന്റെ മോന് തന്റെ ദൌത്യം നിര്വഹിക്കും .ശരിയായിരുന്നു അബ്സാര് ദൌത്യം നിര്വഹിച്ചു.പറന്നു പോകുകയും ചെയ്തിരുന്നു.ജീവിതം എന്ന കഥയില് ഈ സംഭവം വളരെ മനോഹരമായി പ്രവചിച്ചിട്ടുണ്ട്.അബ്സാറിന്റെ വിഭാവനക്കൊത്ത് ഉയരാന് ഞങ്ങള് മാതാപിതാക്കള്ക്ക് സാധിച്ചിരുന്നു എന്നതും നാഥന് നല്കിയ അനുഗ്രഹമായിരുന്നു.ഇതാണ് യാത്രാ മംഗളത്തില് സൂചിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.സുബ്ഹാനല്ലാഹ് എന്ന തസ്ബീഹ് മനസ്സ് കൊണ്ട് മന്ത്രിക്കുമ്പോള് മനസ്സിന് കിട്ടുന്ന ആരോഗ്യം അനുഭവിച്ചതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എല്ലാവര്ക്കും നന്മകള് നേര്ന്നു കൊണ്ട് പ്രിയപ്പെട്ട മാണിക്യചെപ്പിന്റെ(നേനമോളെ ഇങ്ങനെ പറയാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം ) പ്രസാരണ ദൌത്യത്തെ നന്ദിയോടെ ഓര്ത്ത് കൊണ്ട്.മഞ്ഞിയില് കുടുംബം .
അഭി has left a new comment on your post ""ഓ!അബ്സാര്,എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് "":
ReplyDeleteഒന്നും പറയാന് ഇല്ല
ഒരിക്കല് കൂടി ഓര്മിപ്പിച്ചതിനു നന്ദി നേനക്കുട്ടി
Echmu has left a new comment on your post ""ഓ!അബ്സാര്,എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് "":
ReplyDeletemolu midukkiyaanu, ee post ittathu valare nannai.
prthibhakalkku maranamilla molu.
Blogimon has left a new comment on your post ""ഓ!അബ്സാര്,എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് "":
ReplyDeleteസൂപ്പര്....എച്ച്മു പറഞ്ഞ പോലെ പ്രതിഭകള്ക്ക് മരണമില്ല.....
റഫീക്ക് അലി has left a new comment on your post ""ഓ!അബ്സാര്,എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് "":
ReplyDeleteഞാന് റഫീക്ക് നേനയുടെ ഉപ്പയുടെ മന്നലം കുന്നത്തെ താത്തായുടെ മകന്....ഇപ്പോള് ദുബായില് ആണ്...അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു ഖത്തറില് എത്തിയപ്പോള് ആണ് കുഞ്ഞു പെങ്ങളുടെ അക്ഷര പെരുമ അറിയാനായത്...കലക്കീട്ടുണ്ട്...അസ്സല് എഴുത്താ....വായിച്ച വരികള്ക്കിടയിലോക്കെ നേരറിവിന്റെ ചില ഏടുകള് കണ്ടു....
ഉമ്മുമ്മ പറഞ്ഞത് വായിച്ചപ്പോള് പ്രവാസ ദിനങ്ങള്ക്കിടയിലെ നാട്ടിലെത്തുന്ന പ്രയാസ ദിനങ്ങളില്....വൈകി കാണാന് ചെല്ലുന്ന നേരങ്ങളിലോക്കെയും.....കാത് പൊട്ടുന്ന ചീത്ത പറഞ്ഞും....കണ്ണ് നിറച്ചു പരിഭവം പറഞ്ഞും മതിയാവോളം സ്നേഹിച്ച എന്റെ ഉമ്മാടെ തൊഴിയൂര്ത്തെ അമ്മായി ....നേന യുടെ ഉമ്മുമ്മ യെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്മ.....ഏതു കടുപ്പം ഉള്ള കണ്ണിനെയും നനയിക്കും...റബ്ബേ എത്ര ആര്ദ്രമായിരുന്നു ആ മനസ്സ്...ആ നല്ല മനസ്സിലെ നന്മയും സ്നേഹവും കൊണ്ടായിരിക്കാം...നല്ലവര്ക്കിടയില് നല്ല സ്ഥലത്ത് വെച്ച് തന്നെ മണ്ണിനോട് ചേര്ന്നത്...ആരും കരയണത് നേനയുടെ ഉമ്മുമ്മാ ക്ക് ഇഷ്ട്ടം ഇല്ലല്ലോ....നമ്മളൊക്കെ കരയണത് കാണാതിരിക്കാന് ആഗ്രഹിച്ചു കാണും...നല്ലവരു എന്ത് ആഗ്രഹിച്ചാലും അത് ദൈവം സാധിപ്പിക്കും എന്നത് നേരാണ് നേനാ...(തുടരുന്നു )
റഫീക്ക് അലി has left a new comment on your post ""ഓ!അബ്സാര്,എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് "":
ReplyDeleteബാല്യം എല്ലാര്ക്കും ചന്ദമുള്ള കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു ഓര്മ്മകള് ആണ്...എന്റെ ചെറുപ്പത്തില് നേനയുടെ ഉപ്പ ഞങ്ങളുടെ തറവാട്ടില് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വരുമായിരുന്നു...ഉച്ച ഊണും കഴിഞ്ഞു തെക്കേ മുറിയില് നീണ്ടു നിവര്ന്ന് കമിഴ്ന്നൊരു കിടപ്പുണ്ട് മൂപ്പെര്ക്ക്...അന്ന് ഇത്രയ്ക്കു വലിയ കുടവയറില്ല...മുടിഞ്ഞ ഗ്ലാമാറും ആയിരുന്നു...എന്റെ യും ഹബിയുടെയും ആസ്ഥാന ജോലി അന്നും പുറത്തു ഇരുന്നു "nycil-powder" ഇട്ട് കൈ കടയുന്നത് വരെ കുരു പൊട്ടിക്കല് ആയിരുന്നു....ഖത്തറില് വെച്ച് നേനയുടെ ഉപ്പച്ചിയെ കണ്ടിരുന്നു...നേന എഴുതിയ പുറം മുട്ടുന്ന കൃഷി കഥ പറഞ്ഞു ഞങ്ങളോത്തിരി ചിരിച്ചു...ഗൃഹാതുരതയോടെ...
കുഞ്ഞു അനിയത്തീ..... നല്ല രസാണ് നീ എഴുതിയതൊക്കെ വായിക്കാന്..,.ഓടി പാഞ്ഞു നടക്കണ പണിക്കിടയില്...കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ മുന്നില് ഇരിക്കാന് എവിടെയാ നേരം...പക്ഷേ ഇനി ചുരുങ്ങിയത് നേന എഴുതിയത് വായിക്കാനയിട്ടെങ്കിലും ഇതിനു മുന്നില് ഇരിക്കാന് തീരുമാനിച്ചു....ഉമ്മച്ചി പറഞ്ഞത് കേട്ട് നന്നായ് പഠിക്കുക ...കിട്ടുന്ന നേരത്തൊക്കെ എഴുതുക....ഇവിടെ ഉള്ള കുറെ പേര്ക്കിടയില്..നേന എഴുതിയത് വായിക്കാനായിട്ട് ഈ ഇക്കേം ഉണ്ടാവും....വീട്ടില് എല്ലാവരോടും ക്ഷേമാന്ന്വേഷണങ്ങള് അറിയീക്കുക...നന്മകള് നേരുന്നു..പ്രാര്ത്ഥനയോടെ.....
....RFK.....
മുരളീമുകുന്ദൻ BILATTHIPATTANAM has left a new comment on your post ""ഓ!അബ്സാര്,എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അബ്സാര് "":
ReplyDeleteആകെ ദു:ഖമയം
എല്ലാം വിധിയുടെ വിളയാടങ്ങൾ...
അബ്സാറ് എനിക്കും ഒരു വേദനയാകുന്നു........
ReplyDeleteഅബ്സാരിനെ ഓര്മിപ്പിച്ച പോസ്റ്റ് നന്നായി.
ReplyDeleteഅബ്സാര് ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നു. മറ്റുള്ളവരുടെ ഒര്മാകളിലെങ്കിലും.
Thanks for sharing this Nena..
ReplyDeletePraying for his soul....
പ്രതിഭകള് എന്നും ജീവിക്കും എന്നതിന്റെ ഉദാഹരണമാണ് അബ്സാരിനെകുരിച്ചുള്ള ഈ കുറിപ്പ്.
ReplyDeleteനല്ലകാര്യം മോളെ, എഴുത്ത് നന്നായി.
മോളുടെ അവതരണം നന്നായിരിക്കുന്നു .അബ്സര് എന്ന ആകൊച്ചു പ്രതിഭ ഒരിക്കലും മരണമില്ല ...നമ്മുടെമാനസ്സില് ഇതുപോലെ ജീവിക്കും ...
ReplyDeleteമരിക്കാത്ത ഓര്മ്മകള് മനസ്സില് പച്ചപിടിച്ചു കിടക്കുന്നു...
ReplyDeleteചുവന്ന പനിനീര്പ്പൂക്കള്...
ReplyDeleteവായിച്ചു. അബ്സാറിനെ പിതാവില് നിന്ന കേട്ടറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് വായിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്
ReplyDeleteഅബ്സാരിനെ കുറിച്ചുള്ള ഈ കുറിപ്പ് ഒരു വേദനയായി
ReplyDeleteഎന്താ പറയുക, മനസ്സിനെ നല്ലവണ്ണം തൊട്ടുണർത്തീ ന്ന മോളേ
ReplyDeleteഅഭിനന്ദനം,
ഖത്തറിൽ നിന്നു നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചോ??
good insha allah
ReplyDeleteമരണം അത് നിഷ്കളങ്ക ഹൃദയങ്ങളുടെത് ആകുമ്പോള് അതുണ്ടാക്കുന്ന വേദന ,ഇന്നലെ വരെ ഉപ്പാ ,ഉമ്മാ എന്ന് വിളിച്ച പൊന്നുമോന് അനക്കമറ്റു കിടക്കുന്നത് ഏതൊരു മാതാവിനും പിതാവിനുമാണ് സഹിക്കാനാവുക ... ദാര്ശനിക മനസ്സോടെ ചിന്തകള് പങ്കു വെച്ച ഒരു കുരുന്നു നമ്മുടെ ഇടയില് നിന്നും വേര്പിരിഞ്ഞു പോയി എന്ന് കേട്ടപ്പോള് അനേകം വായനക്കാരും പരിചയക്കാരും വേദന പങ്കു വെക്കുന്ന ഒരു പോസ്റ്റ് ...
ReplyDeleteകുട്ടികളുടെ ബ്ലോഗ് എന്നാല് കളിയും ചിരിയും ആണ് എന്ന ചിന്താഗതിയെ മാറ്റി മറിച്ച ഹൃദയത്തില് തൊടുന്ന പോസ്റ്റ് ....നന്നായി നെന മോള് ...മനുഷ്യ ജീവിതത്തിന്റെ ആകെ ചുരുക്കം ബാക്കി വെക്കുന്നത് എന്ത് എന്ന് മോള് തിരിച്ചറിയുന്നു എന്നതില് സന്തോഷം ...
ഭൂമിയിൽ പിറന്നൊരു അപൂർവ്വ നക്ഷത്രം...!!
ReplyDeleteഅബ്സാറിനെ പറ്റി ഇപ്പോഴാണു വായിച്ചറിഞ്ഞത്
ReplyDeleteഎന്തു പറയും , പറയാന് വാക്കുകള് ഇല്ല :(
നേനാ, ഇത് മുന്നെ വായിച്ചിരുന്നു.. അന്ന് കമന്റാന് മറന്നതാണോ എന്തോ :(
ReplyDeleteഎന്തായാലും ഈ പരിചയപ്പെടുത്തലും നന്നായി കൂടുതല് പേര് വായിച്ചല്ലോ
സ്വന്തം കുഞുപ്പ
OT
(ഇപ്പോള് ഉപ്പ നാട്ടിലെത്തിയതിന്റെയും താത്താമാരുടെ കല്യാണത്തിന്റെയും സന്തോഷത്തിലായിരിക്കുമല്ലോ.. )
http://thelittlehighness.blogspot.com/
ReplyDeleteഇതുവരെ വന്നിട്ട് മിണ്ടാതെ പോവല്ലേ ..എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് തന്നിട്ട് പോ..
ReplyDeleteഒരു നുള്ളോ,പിച്ചോ,അല്ലെങ്കിലൊരു നല്ല വാക്കോ..പ്ലീസ് ..
ആകെ വിഷമിച്ചു തിരിച്ചു പോകാന് നില്ക്കുമ്പോഴാണ് ഇത് കണ്ടത്. അബ്സറിനെ കുറിച്ച് ആദ്യം അറിയുന്നത് നേനയുടെ കുറിപ്പില് നിന്നാണ്. ഞാന് പരിചയപ്പെടുമ്പോഴേക്കു ആളു പോയല്ലോ. ഇനി എന്ത് പറയാന്.
കലാകാരന് മരണമില്ല...അവര് ജീവിക്കും നമ്മുടെ മനസ്സുകളില്
ReplyDeletewww.thasleemp.blogspot.com
സഹോദരീ എന്തെഴുതണം എന്നറിയില്ല. ചെറുപ്രായത്തില് തന്നെ എത്രെയും പ്രധിഭ കാണിച്ച ആ നക്ഷത്രത്തിന് അള്ളാഹു സ്വര്ഗം നല്കട്ടെ....
ReplyDelete